Project, Pashupatinath , Patan en Kathmandu

De eerste week van mijn project zit er op! In het kindertehuis waar ik werk wonen 8 kinderen met een beperking. Vier meiden en vier jongens. Het tehuis schijnt goed aangeschreven te staan in Nepal maar het laat zeker veel te wensen over. Er is geen medische apparatuur en de hygiene is niet al te best.. Ik heb de afgelopen week geholpen met het schoonmaken van bedden, kamers, het aankleden van de kinderen, verschonen van de kinderen, wassen en het geven van liefde en aandacht aan de kinderen. De eerste dag van mijn project stond met name in het teken van observeren en kennismaken met de kindjes. Op de tweede dag merkte ik al dat sommige kindjes toenadering zochten, erg leuk om te merken! Gedurende de week was er steeds meer interactie tussen de kinderen en mij en dat was erg mooi om te zien! Wanneer de kindjes naar me lachen voelt dat zo ongelofelijk goed!
Vrijdag ben ik na afloop van het werk naar Pashupatinath geweest, de crematieplaats. Hier hebben Anke en ik gezien hoe mensen gecremeerd worden. Wederom was dit weer een wat gekke ervaring. De busreis terug naar ons verblijf was een ervaring op zich: Anke en ik werden in een busje gepropt en ik zat half hurkend met mijn been uit de bus, met Anke hangend over mij heen. Ik moest werkelijk zo hard lachen om deze situatie en de tranen rolden werkelijk over mijn wangen, ook sommige locals moesten lachen;-) Rond 19.00 uur waren we weer veilig thuis, gelukkig!
Zaterdag ben ik met o.a Anke en nog wat anderen naar Patan geweest. Een erg mooie plaats met veel tempels en Buddhabeelden. Rond 13.00 uur hebben we lekker een lunch gehad bij the Bakery Café, een restaurant waar uitsluitend mensen werken die doof zijn. Ik heb daar heerlijke momo's met kip gegeten! Momo's zijn een echte aanrader als je in Nepal bent! Toen we onze weg vervolgden kwamen we bij een tempel waar stond dat de Kumari hier verbleef. De Kumari is een godin van ongeveer 10 (?) jaar dat is uitgekozen om godin te zijn tot het moment dat ze start met menstrueren. Ze mag namelijk niet bloeden en op latere leeftijd ook niet trouwen omdat de mensen geloven dat ze dan zou sterven... Erg bijzonder. Anke en ik zijn bij de tempel naar binnengegaan en eenmaal in de tempel zagen we haar zitten! Ze leek overigens niet blij te zijn en ze droeg een mooie jurk met veel te veel make-up.. Arm meisje. Het was weer een bijzondere ervaring.. We kregen van haar een stip op onze voorhoofd, we voelden ons wederom weer gezegend..
Op zondag ben ik met Amina naar de Swayambhunath Stupa geweest, oftewel de Monkeytemple van Nepal. Een flinke klim maar het was het zeker waard! Daarna lekker geluncht en een heerlijke brownie gegeten! In de middag zijn we naar Durbar Squere geweest. Om 20.00 uur gingen we in The Green House eten, het was een bijzonder lekker Nepalees gerecht dat ik met mijn handen heb gegeten!;-)
Vandaag heb ik weer een leuke en goede dag gehad met de kinderen. Morgen ben ik vrij omdat er morgen feest is in verband met een festival. Leuk weetje; Geen enkel land heeft zoveel festivals als Nepal:-) Wat we morgen gaan doen is nog een verrassing maar ik ben van plan om er een leuke dag van te maken! Woensdag, donderdag en vrijdag zal ik weer met liefde werken in het tehuis...;-)